Nut en noodzaak van brandstofverbruikboekje anno 2015?

Al jarenlang geeft RDW het brandstofverbruikboekje uit. Voorheen werd dit kleine dikke boekje kosteloos in papiervorm rondgestuurd. Ik herinner me een aantal jaar dat ik binnen VWE dit boekje aan verschillende collega’s kon uitdelen. Inmiddels is slechts een PDF beschikbaar. In deze posting duik ik in de materie achter het boekje.

Oorsprong

De basis voor het brandstofverbruikboekje is te vinden in Europese wetgeving. In deze wetgeving wordt aan lidstaten omschreven dat ze 1 maal per jaar een “brandstofverbruiksgids” moeten uitgegeven. Deze gids is als volgt gedefinieerd:

een verzameling van de officiële brandstofverbruiksgegevens en de officiële specifieke CO2-uitstoot voor ieder model dat op de markt voor nieuwe auto’s verkrijgbaar is;

In de bijlage van dit artikel staat ook omschreven waar de gids aan moet voldoen:

BESCHRIJVING VAN DE GIDS BETREFFENDE HET BRANDSTOFVERBRUIK EN DE CO2-UITSTOOT

De lidstaten dienen erop toe te zien dat de gids betreffende het brandstofverbruik en de CO2-uitstoot minimaal de volgende informatie bevat:

1. een jaarlijks overzicht van alle nieuwe modellen personenauto’s die in de lidstaten te koop worden aangeboden, gegroepeerd per merk in alfabetische volgorde; indien de gids in een lidstaat meer dan eens per jaar wordt bijgewerkt, moet de gids een overzicht bevatten van alle nieuwe modellen personenauto’s die verkrijgbaar zijn op de dag dat deze bijwerking wordt gepubliceerd;

2. voor elk model dat in de gids komt het brandstoftype, het officiële brandstofverbruik en de officiële specifieke CO2-uitstoot (het officiële brandstofverbruik wordt uitgedrukt in liters per 100 kilometer (l/100 km), kilometers per liter (km/l), of als een geschikte combinatie hiervan, een en ander tot op één decimaal nauwkeurig; de officiële specifieke CO2-uitstoot wordt op het dichtstbijzijnde gehele cijfer in gram per kilometer (g/km) afgerond).

Die waarden kunnen, voorzover verenigbaar met het bepaalde in Richtlijn 80/181/EEG, in andere eenheden (gallon en mijl) worden uitgedrukt;

3. een duidelijk overzicht van de tien meest brandstofefficiënte nieuwe modellen personenauto’s, in volgorde van toenemende specifieke CO2-uitstoot voor elk brandstoftype (in deze lijst moeten het model, de in cijfers uitgedrukte gegevens van het officiële brandstofverbruik en de officiële specifieke CO2-uitstoot worden vermeld);

4. adviezen aan de automobilisten dat correct gebruik en regelmatig onderhoud van het voertuig en rijgedrag zoals niet agressief rijden, langzamer rijden, anticiperend remmen, correcte bandenspanning, minder stationair draaien, geen overbelading van het voertuig, het brandstofverbruik en de CO2-uitstoot van hun personenauto doen dalen;

5. een uitleg van de effecten van broeikasgasuitstoot, potentiële klimaatveranderingen en de rol die motorvoertuigen hierbij spelen, alsmede een verwijzing naar de verschillende, voor de consument beschikbare brandstofopties en het milieueffect hiervan, een en ander gebaseerd op de jongste wetenschappelijke bevindingen en wettelijke vereisten;

6. een verwijzing naar het communautaire streefcijfer voor de gemiddelde CO2-uitstoot van nieuwe personenauto’s en de datum waarop dat cijfer bereikt moet zijn;

7. indien beschikbaar: een verwijzing naar de gids van de Commissie betreffende het brandstofverbruik en de CO2-uitstoot op Internet.

In editie 2015 is bijvoorbeeld de uitwerking van regel 3 duidelijk zichtbaar. In de titelaanhef wordt Top10 genoemd, terwijl in de lijst duidelijk meer items staan. Op eerste gezicht is sortering ook vreemd, maar na herlezing van regel 3 is dat ook verklaard (volgorde van toenemende specifieke CO2-uitstoot ):

Gids in Nederland

In Nederland is uitgifte van de gids neergelegd bij RDW. In samenspraak met Ministerie van I&M, Ministerie van Economische Zaken, RAI Vereniging, BOVAG, Consumentenbond en ANWB verzamelt RDW informatie afkomstig van importeurs. Deze importeurs dienen voor een bepaalde datum gegevens aan te leveren van modellen die in daaropvolgende kalenderjaar nieuw geleverd kunnen worden. Hier zit gelijk ook een manco in het concept “gids”. Importeurs leveren namelijk nog geen gegevens aan van modellen die nog geintroduceerd moeten worden en deze kunnen/worden dus niet meegenomen in de gids. De papieren (of digitale versie) van deze gids is dus nooit helemaal uptodate. Ook eventuele aanleverfouten kunnen moeilijk hersteld worden:

Toekomst energielabel

Zowel de gids als energielabel zijn voortgekomen uit gedachtes die logisch waren in 2000, maar anno 2015 ouderwets overkomen. Zo was er voorheen een BPM-voordeel als een voertuig met bepaald energielabel nam. Sinds de hausse in het uitdrukken van de mogelijke milieubelastin in enkel CO2-uitstoten, is het label flink naar de achtergrond verdwenen. Ook het systeem van relatieve zuinigheid zorgt ervoor dat het label enkel nuttig is bij aanschaf van een nieuw voertuig. Sowieso zorgt  deze relatieve zuinigheid voor vreemde vergelijkingen. Een occasion uit 2008 met A-label is namelijk niet vergelijkbaar met A-label uit 2014. Toch schijnen occasionkopers wel degelijk interesse te hebben in soortgelijke gegevens. Een partij als Marktplaats toont namelijk niet zomaar prominent het label bij een advertentie:

Persoonlijk zou ik liever de verbruikscijfers en CO2-uitstoot willen uitdrukken in een scorecijfer, zoals de brandstofetikettering in Belgie. De Belgische Ecoscore zorgt voor een eenduidig systeem tussen zowel verschillende aandrijflijnen als bouwjaren.

Toekomst gids

Ook qua gids is Belgie een voorbeeld. Op de site EcoScore kan een Belgische koper van een voertuig scores opzoeken.

Veel beter dan grasduinen in papieren versies van het brandstofverbruiksboekjes of de onhandelbare PDF-bestanden daarvan. Wellicht kan RDW hierin het voortouw nemen door de data achter het boekje als open data ter beschikking te stellen?